اکسایش شبه حیاتی هیدروکربن ها کاتالیز شده با منگنز و کبالت فتالوسیانین قرارداده شده بر روی نگه دارنده ی نانوسیلیکا

در سال های اخیر پیشرفت های زیادی در زمینه ساخت مدل های مصنوعی سیتوکروم 450p-، مانند پورفیرین ها و فتالوسیانین ها، حاصل شده است. در واقع کمپلکس های فلزات واسطه فتالوسیانین به عنوان کاتالیست های جذابی در واکنش های اکسایشی مطرح هستند، چون بر خلاف پورفیرین ها، تهیه آن ها در مقیاس وسیع ارزان تر می باشد. به دلیل نگرانی های زیست محیطی و توجه به اصول شیمی سبز، سنتز کاتالیست ها طبق قواعد شیمی سبز مورد توجه قرار گرفته است. همچنین انجام واکنش ها در حضور اکسنده های سبزی مانند اکسیژن مولکولی، از نظر اقتصادی و سازگاری با محیط زیست حائز اهمیت می باشد. بنابراین در این تحقیق منگنزفتالوسیانین (mnpc)، توسط مایع یونی تترابوتیل آمونیوم برمید (tbab) در شرایط بدون حلال سنتز شد و بر روی نگهدارنده نانوسیلیکا قرار گرفت. کاتالیست ناهمگن جدید[mnpc@nano silica] ، به وسیله روش های uv-vis، ft-ir و sem شناسایی گردید و برای اکسایش آلکن های مختلف با اکسنده سدیم پریدات در شرایط بهینه مقدار کاتالیست و حلال مورد بررسی قرار گرفت. این کاتالیست در مخلوط آب و استونیتریل تحت شرایط رفلاکس، بیشترین کارایی را برای این سیستم نشان می دهد. کاتالیست ناهمگن جدید آلکن های مختلف را با بازده 100- 2 درصد به اپوکسیدهای مربوطه تبدیل می کند. همچنین کبالت تتراسولفوفتالوسیانین (cotspc)، توسط امواج ریزموج در شرایط بدون حلال سنتز شد و بر روی نگهدارنده های سیلیکای اصلاح شده مانند نانوسیلیکای حاوی پروپیل آمونیوم و سیلیکای پروپیله پیوند شده به 1- متیل ایمیدازول قرار گرفت. کاتالیست های ناهمگن جدید ap-nanosio2]@[cotspc و sio2-mim]@[cotspc، توسط روش های uv-vis، ft-ir و sem شناسایی شدند. سپس از این کاتالیست های ناهمگن در واکنش اکسایش آلکیل آرن ها، در حضور اکسنده اکسیژن مولکولی استفاده شد. در این راستا اثر دما، مقدار کاتالیست و زمان بررسی گردید. این کاتالیست های ناهمگن جدید، آلکیل آرن های مختلف را با بازده 84-33 درصد در زمان 10 ساعت به کتون های مربوطه تبدیل می کنند. نتایج به دست آمده، بیانگر کارایی مطلوب سیستم های کاتالیستی طراحی شده در اکسایش هیدروکربن ها می باشد. همچنین این کاتالیست های ناهمگن دارای قابلیت بازیابی بودند.